اثر حفاظتی روغن سیاه دانه بر سمیت القاء شده توسط بیس فنول آ بر بافت بیضه موش بالغ NMRI

هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه به‏عنوان یک آنتی اکسیدانت بر بافت بیضه موش‏های تیمار شده با بیس فنول A بود‏. مواد و روش‏ها: در این مطالعه 24 سر موش نر بالغ NMRI به چهار گروه (6=n) : کنترل‏، بیس فنول A (mg/kg/day 200)‏، روغن سیاه دانه (ml/kg/day 5) و بیس فنول A + روغن سیاه دانه تقسیم شدند. 34 روز پس از تیمار دهانی با اندازه‌گیری وزن موش، بیضه راست خارج و فیکس شد. پارامترهای مورفومتریک بافت بیضه پس از انجام برش گیری، پاساژ بافتی و رنگ آمیزی Heidenhain's Azan ، توسط روش استریولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت.  نتایج : میانگین حجم لوله‏های منی‏ساز، ارتفاع اپی‏تلیوم زایشی، قطر و ضخامت غشا پایه لوله‏های منی‏ساز‌، تعداد سلول‏های اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و دراز، اسپرماتوگونی و سلول‏های سرتولی در گروه بیس فنول A نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‏داری نشان داد (05/0 P<). افزایش میانگین حجم لوله‌های منی‌ساز و تعداد سلول‌های سرتولی در گروه بیس فنول A + روغن سیاه دانه در حد گروه کنترل بود اما میانگین تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت و اسپرماتید گرد و دراز در این گروه نسبت به گروه بیس فنول A دارای افزایش معنی‌داری شد (05/0P<).  نتیجه گیری: مصرف هم‏زمان روغن سیاه دانه و بیس فنول A از اثرات نامطلوب بیس فنول A بر بافت بیضه موش بالغ جلوگیری نمود.